Her yükümlü; ticari işletmesinin ekonomik ve finansal durumunu, borç ve alacak ilişkilerini ve her faaliyet dönemi sonunda elde edilen sonuçlarını saptamak amacıyla, işletmesinin nitelik ve öneminin gerektirdiği tüm ticari defterleri tutmak zorundadır. Ticari defterlere yapılacak kayıtlar belgelere dayandırılarak yapılmalıdır. Kayıtlara esas alınacak belgelerin neler olduğu Vergi Usul Kanununda belirtilmiş ve her belge ayrı ayrı ele alınarak incelenmiş, şekil ve içerik koşulları ile düzenleme esasları kapsamlı olarak açıklanmıştır.
Sahte fatura nedir? Sahte fatura kullanma veya düzenleme cezası ile ilgili sorunuzu uzman avukutamızla birebir görüşebilirsiniz.
Vergi Usul Kanununun 359. maddesinde sahte belge; Gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belge olarak tanımlanmıştır. 23.11.2001 tarih ve 24592 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 84 seri nolu Katma Değer Vergisi Genel Tebliği de sahte faturayı; bir mal hareketi ya da hizmet ifası söz konusu olmaksızın düzenlenen belge olarak ifade etmiştir. Örneğin, bir akaryakıt bayiinin gerçekte satmadığı halde sanki 10 ton akaryakıt satmış gibi fatura düzenlemesi halinde kuşkusuz bu fatura sahte belgedir. Sahte faturalar, şekil ve görünüm itibarıyla TTK ve VUK hükümlerine uygunluk arz etseler de, temelinde hiçbir borç ilişkisi bulunmayan, tamamen gerçek dışı olarak doldurulan faturalardır
Sahte Fatura Neden Düzenlenir?
Sahte fatura düzenleyenler için asıl amaç düzenledikleri fatura tutarı üzerinden kazanç elde etmektir. Düzenlenen faturaya duyulan ihtiyaç ve güvene göre değişmekle birlikte bu kimselerin elde ettikleri kazanç, düzenlenen faturada yer alan tutarın belli bir yüzdesi kadardır. Kar oranının faturada yazılı miktarın %2’si olduğu Danıştay’ın yerleşik kararlarıyla kabul edilmektedir. Ancak, bu faturaların maliyeti oldukça düşük olduğundan, zira anılan maliyet sadece matbaaya ödenen baskı gideridir; yüklü miktarda sahte fatura düzenlenmesi halinde düzenleyen açısından ciddi bir gelirin oluşacağı muhakkaktır.
Sahte Fatura Düzenleme Ve Kullanmanın Cezası Nedir?
Sahte fatura düzenleme ve kullanma fiilleri idari yaptırım niteliğindeki parasal cezalardan hürriyeti bağlayıcı cezalara, KDV indiriminin reddinden vergi idaresi tarafından kod listesine alınmaya kadar bir çok ağır yaptırımlara bağlanmış fiillerdir. Vergi suçlarını, vergi mükellef ve sorumlularıyla bunlarla hukuki ilişkide bulunan üçüncü kişilerin Vergi Usul Kanununda tanımı yapılan davranış biçimiyle vergi kanunlarının hükümlerini ihlal etmeleri şeklinde tanımlamak mümkündür.
Vergi Usul Kanununun Kaçakçılık Suçları ve Cezalarını düzenleyen 359. Maddesi uyarınca vergi kanunları uyarınca tutulan ya da düzenlenen ve saklanma ve ibraz etme zorunluluğu bulunan belgelerin (faturada bunlardan biridir) sahte ya da muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı olarak düzenlenmesi veya bu belgelerin kullanılması kaçakçılık suçu olarak düzenlenmiştir. Yaptırım olarak ise, muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleyenler veya bu belgeleri kullananların onsekiz aydan üç yıla kadar, belgelerin asıl ve suretlerini tamamen veya kısmen sahte olarak düzenleyenler veya bu belgeleri kullananların ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılacağı hükme bağlanmıştır.
Sahte belge düzenleyen ya da kullananlar hakkında öngörülen üç yıldan beş yıla kadar hapis cezasının ertelenmesi ya da para cezasına çevrilmesi mümkün değildir. Zira, TCK’nun 50. maddesi uyarınca para cezasına çevrilebilecek kısa süreli hapis cezaları aynı Kanunun 49. maddesinde; bir yıl veya daha az süreli hapis cezası olarak tanımlanmıştır. Öte yandan, TCK’nun 51. maddesinde ise; işlediği suçtan dolayı iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkûm edilen kişilerin cezasının ertelenebileceği düzenlenmiştir. Bu durumda, muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleyenler veya bu belgeleri kullananların onsekiz aydan üç yıla kadar olan hapis cezalarının para cezasına çevrilmesi mümkün değildir. Ancak, iki yıldan daha az hapis cezası alanların cezaları ertelenebileceğinden onsekiz ay ile iki yıl arası hapis cezası alanların cezalarının ertelenebilmesi mümkündür. Kaçakçılık suçuna ilişkin fiillerin yargılanması Asliye Ceza Mahkemelerinde yapılmaktadır. VUK 359. madde de düzenlenen sahte ya da muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge kapsamına, vergi kanunları uyarınca tutulan ya da düzenlenen ve saklanma ve ibraz etme zorunluluğu bulunan belgeler girmektedir. Yani, fatura, sevk irsaliyesi, gider pusulası, yazar kasa fişi, ücret bordrosu vb. belgeler bu kapsamdadır.
Comentários